Pogotowie Duchowe

Pogotowie Duchowe - to inicjatywa ludzi niosących pomoc duchową. Jeśli potrzebujesz modlitwy lub masz jakiś problem, o którym chcesz porozmawiać z kapłanem, a nie wiesz, gdzie szukać właściwego - zajrzyj na tą stronę i znajdziesz ludzi pomagających.
Sama swoją prośbę modlitewną wysłałam formularzem na stronie. Już następnego dnia rano otrzymałam maila od o. Pawła, który zapewnił mnie o modlitwie, napisał ciut o sobie i naprowadził na "skarbnicę wiedzy" gdzie można wyczytać całe mnóstwo wartościowych informacji.

Oprócz księży służących pomocą - wiedzą, doświadczeniem i modlitwą - w wysyłanych intencjach modlą się także siostry zakonne.

Wszystkim kieruje Pan Bóg. Skąd wiem? Bo odezwał się do mnie akurat Kapłan Sercanin, a właśnie z Sercanami swego czasu współpracowałam w pewnej sprawie i sercański krzyżyk noszę z radością.

Wszystkie sprawy Pogotowia Duchowego niechaj dobry Bóg rozpatrzy według woli swojej.
Chwała Panu!

Wierszownik

***
Nadchodzi czas ostatniego spotkania.
Nie będzie to pożegnanie,
ale bardzo nadziejne "do zobaczenia".

***
A kiedy marzenia już spełnisz i zanim wymyślisz nowe,
co będziesz myśleć?
Będę myśleć modlitwę, jak dotychczas.
Tylko będzie jej więcej. Jeszcze więcej.

***
Ziarno zasiane.
Wyrośnie z tego jakiś plon, który trzeba będzie zebrać.
Po owocach poznamy dopiero
czy to wszystko czego pragnę jest takie dobre, jak pragnę.

***
Wyjdź.
Wyjdź już.
Jestem przemęczona moją wyobraźnią.

***
Dobrze, że jesteś.
Gdzieś tam, nie dla mnie i obcy.
Nie masz pojęcia jak mnie ubogacasz,
bo dostrzegłam więcej niż powinnam.
Zapragnęłam więcej niż mi przysługuje.
Zamodliłam się bardziej niż się spodziewałam.
Do mojego skarbca przybyły:
miesiące cierpliwości,
godziny zamodlenia,
tygodnie ciężkiej pracy bez ciężkości
kilka nieprzespanych nocy na przemyślenia
i szkatułka mądrości o przyjaźni i małżeńskiej miłości.

Dom

Dom to nie tylko mury pod dachem.
Dom to Osoby, które pod tym dachem muszą żyć ze sobą.
Nauczył mnie Dziadek pracowitości.
Nauczyła mnie Babcia ofiarności.
Nauczył mnie Tata grać w szachy.
Nauczyła mnie Mama jak z sercem podchodzić do ludzi.
Nauczył mnie Brat, że można postawić na swoim.
Tego Domu już nie ma chociaż dwie z tych osób uczą mnie nadal.
Teraz swój Dom urządzam.
Uczę (się od) Męża i Dzieci.

I Szczęśliwe Serce mam kiedy do naszego Domu
chcą przychodzić Dobrzy Ludzie.
Ubogacają nas swoją obecnością, rozmową, pracą...
Ten Dom jest wtedy moim Niebem.
Jestem.
Jestem o każdej porze i w każdej sprawie
- dla Dobrych Ludzi w darze.
Agata. To znaczy Czyniąca Dobro. 

Ach!